5-7 Topdag om te vliegen

Ik maak me op tijd gereed om te gaan vliegen vandaag. De grond op de camping is zo droog dat het alle regen van de avond en nacht al opgezogen heeft. Typisch dat je na zoveel regen al weer op droge grond loopt 's morgens. Om 9u ben ik klaar voor vertrek en loop ik in een kwartiertje naar de kabelbaan. Onderweg kijk ik naar de vele wolken waarvan ik hoop dat de zon deze nog op gaat stoken.
Bij de kabelbaan is ook een kantoortje waar je een tandemvlucht kunt boeken. Hier maak ik een praatje en de piloten zijn uiterst behulpzaam. Ze leggen me graag het gebied en zijn eigenschappen uit. Ik besluit met deze info op zak om eerst een rustig ochtendvluchtje te maken en dan vanmiddag hopelijk kans op meer met betere omstandigheden. Ik koop een dagkaart bij de lift zodat ik meermaals naar boven kan. Er gaan nog niet veel mensen omhoog, de berg ziet er voor de gemiddelde toerist nog niet aanlokkelijk uit met al die wolken en schaduw. Beter! denk ik bij mezelf, het rijk voor mij alleen ;-) Het eerste deel omhoog is met een gesloten 'eitje' Daarna moet ik overstappen op een ouderwetse stoeltjeslift met vijf zitplaatsen naast elkaar. Ik word afgezet midden in de wolken en mijn jas komt snel uit de tas. Ik wandel wat over de bergtop en door voorbij trekkende gaten in de bewolking krijg ik wat uitzicht mee. Ik bel nog even met mijn vriend Patrick. Er cirkelen grote roofvogels voor me die af en toe in de wolken verdwijnen. Voel me ontzettend gelukkig in deze oase van rust en natuur. Geduldig wacht ik tot de wolkenbrei wat optrekt zodat ik kan gaan vliegen. Ik twijfel geen seconde of dat moment gaat komen. Ben nog wel alleen, maar er komen er vast nog meer. En inderdaad, eerst een tandempiloot met klant en daarna nog wat vrije vogels zoals ik. Maak een praatje met ze en zodra ze starten, doe ik dat ook. Wat volgt is een spel met de wolken, waar je dus niet in wil zitten omdat je elkaar dan niet ziet en kunt botsen. We vliegen er omheen, langs, onderdoor en zelfs overheen. Wat een prachtig gezicht (video). Omdat we maar met zijn vieren zijn en alle ruimte hebben voelt het veilig genoeg aan. De wolken zijn groot maar niet imposant, we weten dat het uitdampen van de regen van gisteren is. Na ongeveer drie kwartier land ik samen met een van de piloten en we hebben een grijns van oor tot oor. Wat een feest was dat! Ik maak verder kennis met Santiago, een in Engeland wonende Fransman. Zijn moeder komt uit Colombia, dat verklaart zijn roepnaam. Aardige gast en zeer geïnteresseerd in mijn reis. Hij heeft zelf ook al in mooie plekken gevlogen waaronder Japan, Brazilie en Colombia. We spreken af om samen te lunchen en daarna weer naar boven te gaan. Met de stadsbus (gratis) laten we ons vanaf de landing terug naar het dorp vervoeren. Op zoek naar een Boulangerie lopen we nog een zaak binnen waar een kat de kassa bewaakt en ons niet echt verder wil helpen. (foto)Rond drie uur staan we weer startklaar op de berg, nog steeds veel wolken maar ook wat meer wind waarmee we lekker voor de startplek kunnen blijven soaren. Ik zie op de start een andere piloot staan, die foto's van me maakt. Schijnbaar ziet het er goed uit wat ik aan het doen ben :-) Na een tijdje soaren komen Santiago en ik steeds lager op de helling te hangen, de wind lijkt af te nemen. We vliegen naar het dal om te kijken of er nog wat thermiek te scoren valt. De zon breekt ook steeds meer door en de wolkenbasis lijkt te steeds hoger te komen. We hebben mazzel, vinden thermiek en vliegen nog dik een uur door het dal, honderden meters boven start hoogte. Santiago probeert van alles om nog een afstand te vliegen, maar ik zie al snel dat hij niet genoeg hoogte heeft. Als hij noodgedwongen moet landen doe ik dat ook, het is wel leuk geweest zo en anders zien we elkaar mogelijk nooit meer. Ga nog liever even een biertje met hem drinken. Ik zit nog zo hoog dat ik de steilspiraal nog lekker kan oefenen. Op de landingsplek kom ik ook de Fransman tegen die geweldige foto's van me heeft gemaakt. Hij vraagt me mijn gegevens zodat hij ze door kan sturen (zie foto's hieronder!) Zo tof! Eenmaal in het dorp drinken we samen een paar biertjes en wisselen we steeds sterk wordende paragliding verhalen uit ;-) Wat een lol en verbinding je dan kunt hebben met mensen die je net ontmoet hebt. Ik vind het prachtig. 's Avonds koel ik nog even af in het zwembad, bellen met mijn maat Peter en ook mijn moeder, eten, bloggen en op tijd erin. Hopelijk morgen weer zo'n TOPDAG!!