30-5 Nog een keer naar het Garda meer!

Brrrr vannacht was zeer koud, merkte het gisteravond al en heb de elektrische deken ingezet. Was zeer welkom. Tijdens het opstaan geeft de thermometer 8 graden aan. 
Toch nog even afscheid genomen op de traditionele wijze van het prachtige Idromeer, dat met 20 graden eigenlijk aangenamer is dan de buitenlucht. Omdat ik gisteravond al heel wat heb opgeruimd heb ik vanmorgen niet meer zoveel werk. Ontbijten, beetje bloggen, camping afrekenen. Water ververst in de tank en vuil water afgevoerd. Het was een prima camping met alle nodige faciliteiten. Kom er graag nog eens terug. De rit richting het Gardameer is weer een fraaie, kom door pittoreske Italiaanse dorpjes en zie mooie groen begroeide bergen. Kom ook nog langs Lago di Ledro, ook al zo mooi. (foto) Onderweg nog even wat boodschappen gehaald en getankt. Alledaagse zaken ;-) De jaren 80 en 90 muziek van Marlex gaat nog niet vervelen! Het gebied gaat over van Trentino / Zuid-Tirol naar Veneto. Rond de lunch kom ik aan bij het Garda meer. Daarvoor kom ik eerst door Riva di Garda, een grote plaats aan de noordkant. De rillingen lopen over mijn rug, jeetje wat een drukte hier! Het laatste waar ik op zit te wachten is een grote toeristische trekpleister. Ik moet echter nog wat kilometers door aan de noord-oost kant, waar het gelukkig veel rustiger is. Phew. Ik check in op de camping die het dichtst bij de landingsplaats zit, direct gelegen aan het meer. De eigenaar is niet al te vrolijk, heb ik al vaker gezien op plekken waar de zaken als vanzelf gaan. Als je maar voor 1 of 2 nachten komt dan vinden ze je eigenlijk de administratieve moeite niet waard. En op een prachtige plek hoef je al helemaal niet te rekenen. Ik krijg echter toch de kans om direct aan het meer te staan, maar kies een etage hoger want daar hoor je de weg veel minder. En het meer dat zie ik wel van bovenaf :-) Het is een prachtige camping met luxe sanitair en veel groen, het geurt er heerlijk naar Jasmijn die in bloei staat. Ook hebben ze bomen vol hangen met citrus vruchten en abrikozen (of een gele pruim) Het zal wel wat meer kosten dit keer waarschijnlijk. Camper neergezet en de stelblokken zijn echt een top aankoop. Anders was ik zo uit bed gerold. 
De landingsplaats nog even bekeken (foto) en die ziet er imposant uit, een paar tennisbanen groot en gelegen tussen de weg en het meer. Oppassen hier dus! Ik haal een reddingsvest bij de landing, verplicht om te dragen hier voor piloten.
's Middags maak ik voor een man of 15 curry ;-) en eet alvast warm. Mijn maat Peter nog even aan de telefoon gehad. Heb mijn zinnen gezet op een avondvlucht. Tegen vijf uur stap ik op de fiets, je gaat hier met een gondel/kabelbaan naar boven maar die is wel 2.5 KM verderop. Beetje ver lopen met volle bepakking. Onderweg kom ik er helaas achter dat mijn electrische fiets computer de regenbuien bij het Idromeer ook niet overleeft heeft. Fiets dus zonder aandrijving en dat is zwaarder dan op een normale fiets. Weer iets om te fixen dus, komt wel goed. Eerst lekker vliegen. Onderweg haal ik twee wandelende paragliders in, mooi ben dus in ieder geval niet alleen vandaag. Kaart gekocht bij de gondel en daar spreek ik inderdaad twee Duitse piloten die ook zelfstandig vliegen. Eenmaal boven op Monte Baldo blijkt het een stuk kouder.
Dat is ook niet gek als je bedenkt dat je ineens 2KM hoger zit. Ik maak mezelf gereed en zoals afgesproken met Anne wacht ik tot de andere twee piloten goed zijn weggestart. Wind-Dummies noemen we dat ;-) Daarna start ik zelf en al snel vergaap ik me aan het uitzicht. Het draagt zelfs ook nog boven het meer, dit terwijl het behoorlijk bewolkt is. Hierdoor kan ik de vluchtduur mooi oprekken. Wat een enorm meer! Het grootste van Italië. Ik blijf lekker op hoogte, heb nog tijd over om kort te Face-timen met de familie Koppenol en Anne-Marie. Even het uitzicht delen ;-) Daarna oefen het steilspiralen nog wat. Volgende keer wel dubbele handschoenen en mijn winterjas, kan nog veel langer doorvliegen maar ik trek de kou echt niet meer. Omdat de andere twee vliegers snel geland zijn, heb ik het luchtruim volledig voor mij alleen. Volgens mij is dat een unicum hier, waar het normaal gesproken wemelt van de piloten. Deze vlucht komt zeker in de TOP-5 mooiste vluchten! Het kost wat moeite om omlaag te komen, alle lucht wil hier schijnbaar omhoog :-) Nu de focus op de spannende landingsplek, die ik vanaf de zijkant aanvlieg. Dit blijkt een slechte keuze. Ik had beter over de korte kant aan kunnen vliegen, dan heb je direct groen gras onder je. Nu vlieg ik hem schuin aan en nog boven het water daal ik harder dan ik verwacht. Haal nog net de kade met grote stenen en weet mijn scherm nog net uit het water te houden. Een piloot op de landing komt aangerend om me te helpen, hij haalt mijn scherm op de kant. Een wingtip heeft toch in het water gelegen. Jemig wat een blunder zeg! Het liep goed af en ik was zeker niet de eerste geweest die het water in ging hier maar vind het vooral stom van mezelf. Het is geen ramp natuurlijk maar als je gaat dan is alles nat en een flinke deuk in je ego want je staat behoorlijk voor paal. Ik ben in ieder geval niet te trots om het voor me te houden, vandaar dat ik er hier over vertel. Misschien deel ik de video ook wel, eerst even checken of er niet op gevloekt wordt ;-) Daarnaast is het een wake-up call voor mezelf: je vliegt nu niet meer in een groep, niemand houd je in de gaten en je moet jezelf bedruipen. Gaat me niet meer gebeuren! Op het landingsterrein kite / vlieger ik de glider in een uurtje weer droog. Vind ook nog een klein scheurtje in mijn lig-harnas. Geen gevaarlijke plek, kijk ik Anne thuis wel weer eens lief voor aan, die heeft dat zo gefixed.   
Het is inmiddels al weer 21:00 en te voet haal ik nog mijn fiets op. Er blijkt ook nog een mooi middeleeuws stadje te zijn waar ik een stukje doorheen wandel. Gelukkig ben ik weer in een mooi gedeelte van Italië!