27-5 Derde trainingsdag

Phew ik wel weer heel vroeg wakker, rond half vijf kan ik het slapen niet meer vatten. Rommel wat aan maar het voelt alsof ik een kater heb vandaag. Toch niets gedronken gisteravond. Voel me nog erg moe helaas. Zwem een half uur in het meer en sluit me rond 7 uur weer aan bij de groep. Roman vraagt wat ik wil doen qua oefeningen, nouuu doe die spiraal maar even in de tweede vlucht. Ben nog niet wakker. Ik begin de eerste vlucht met inklappers en frontstalls in versnelde vlucht. Deze zijn heftiger dan die van gisteren en mijn scherm vervormt kort tot 100%. De na effecten zijn bij het heropenen behoorlijk heftig en ik los het goed op.
De tweede vlucht moet het dan gaan gebeuren, de steilspiraal. Boven het meer zet ik hem in en maak hem voor het eerst zoals het hoort. Alles is dan anders t.o.v.  andere afdalingstechnieken voor noodgevallen. Wat je ziet, voelt, je positie t.o.v. het scherm, het windgeruis dat door de vliegsnelheid enorm toeneemt en niet te vergeten de flinke G-krachten. Je vliegt met je zicht en lichaamspositie richting de grond in de vorm van een kurkentrekker. Spectaculair en ik ben blij dat het eindelijk goed gelukt is. Heb nog hoogte over en doe er direct nog eentje. Geweldig! Ik ben zo euforisch dat ik na de tweede overga in wingovers maar dat bleek een beetje overmoedig :-) Halve scherm weg en een onverwachte oefening om de boel weer stabiel te krijgen. De instructeur hoor ik lachen over de radio. Haal de landing nog prima en bespaar mezelf een nat pak. Echt een topdag tot nu toe, de adrenaline verdringt de vermoeidheid. In de middag wederom theorie en videos bekijken, rond een uur of vijf denkt men nog te gaan groundhandlen, een beetje vliegeren op het landingsterein maar het waait zoals iedere dag hier 's middags weer veel te hard. Een avondvlucht nog dan, tja waarom niet! Nog euforisch van de morgen ga ik weer mee naar boven. Onderweg drinken we nog wat bij een café halverwege de berg. Wederom lekker druk op de start en ik maak me ook klaar maar het gaat ineens bij mij allemaal niet meer zo vlot. De een na de ander vlieg uit, maar ik glijd uit op de starthelling, dit vergeten, dat vergeten. nog een checken. alles MOET goed zijn. Fout start. opnieuw beginnen, nog een fout start. Bij de derde mislukte poging vind ik het genoeg. Ik ben duidelijk te moe en de concentratie neemt af. Pak alles weer in en rijd met de startleider terug naar beneden. Onderweg buig ik mentaal de teleurstelling om in trots, je moet bij een sport als dit ook naar je gevoel luisteren. Ook een oefening die ik af kan vinken ;) Een dag met highs en lows, maar kijk er met genot op terug!