26-5 Tweede trainingsdag

Ik lig er een beetje op te slapen geloof ik, want ben net na vijven al wakker vandaag :-{ Om 6 uur ben ik wel klaar voor mijn opstart ritueel, een lekkere duik in het meer :-) Er loopt een man dik aangekleed met zijn met zijn hond voorbij die denkt volgens mij dat ik gestoord ben. BOEIEN! :-)
Het gezamenlijk ontbijt bij het camping restaurant is niet helemaal wat ik er van verwachtte geloof ik, kan alleen kiezen uit een crossaintje met vanille, marmolade of chocolade. Daarna direct om half 8 met de bus naar boven voor de eerste trainingsvlucht. Leuke aan deze cursus is dat je zelf aan mag geven wat je wil oefenen. Ze vinden het fijn als dit een beetje aansluit bij de theorie die je hebt gehad, de dag ervoor. Roman zit inmiddels in zijn boot op het meer en begeleid de cursisten over de radio. Mocht er iets misgaan met een waterlanding tot gevolg, dan haalt hij je er weer uit. Iedereen heeft de eerste dag ook een automatisch opblaasbaar reddingsvest gekregen, dat we verplicht iedere vlucht moeten dragen. Als deze het water raakt dan blaast hij automatisch op. Daarnaast zit er nog iemand aan de oever van het meer die je filmt, voor latere video analyse. Ik begin de cursus met knikken, waarbij je vliegt zoals een soort dolphijn door het water gaat. Daarna het rollen, wat over de dwars as gaat. Dit gaat al snel over in iets wat meer op acro vliegen lijkt: de Wingovers. Die vind ik echt tof om te doen, al zijn ze moeilijker dan ze eruit zien. Alles hangt af van juiste timing en als je dit niet goed doet of te wild bent kan je scherm aardig deformeren, dit terwijl je er niet onder maar achter hangt :-)
Hij gaat lekker, onder begeleiding en boven het meer maak de hoogste die ik ooit maakte. (zie video) Super Tof, oder Super Toll zoals ze in de training zeggen. Nodigt uit tot verder oefenen. De tweede vlucht oefen ik gesimuleerde inklappers en zogenaamde 'front stalls' (video) waarbij mijn scherm voor meer dan de helft in een flapperende vuilniszak veranderd of zelfs helemaal wegvalt. Dit kan in extreme gevallen ook tijdens het thermiek vliegen gebeuren en dan moet je het ook op kunnen lossen. Gaat allemaal goed. Daarnaast oefen ik nog asymmetrische wing-overs die nog niet echt willen lukken.
Grappig detail: de aanhang van de vliegclub zit gezellig met elkaar op de landingsplaats. Ook ik krijg applaus, zelfs na mijn verprutste landing die op mijn kont eindigt i.p.v. mijn landingstel (benen). Met een bordjes geven ze aan wat ze er van vonden als je terug komt lopen Echt heel grappig!
Voor 12 uur staat iedereen weer veilig aan de grond en hebben we pauze tot half twee. We vliegen alleen in de ochtend omdat hier standaard rond de lunch de wind te hard wordt.
Maar geloof me, alleen in de ochtend kost meer dan genoeg energie!
Van half twee tot een uur of vijf doen we videoanalyse van de oefeningen, en de theorie voor de volgende dag. Hierbij komt het steilspiralen aan bod, iets wat ik vaak geprobeerd heb tijdens het 17 jaar vliegen, maar wat me nog nooit volledig gelukt is. (Anne-Marie wél b.t.w.) 's Avonds eten we nog met de groep en heb ik leuke gesprekspartners aan tafel.
Morgen weer aan de bak!