22-5 au revoir France, Ciao Italia!

Vroeg wakker op de topstek in de Franse bergen, ik kleed me warm aan en maak een kleine wandeling langs de rivier. Het zonnetje komt op achter de berg, vanuit Italië. Ik neem lekker de tijd, het is hier zo tof dat je er ook wel een week kunt blijven staan. Werk nog even het dagboek/blog bij en tegen een uur of elf ben ik wel klaar voor vertrek. 
Ik zet de route voort via de Lombarda bergpas, eerst een flink stuk omhoog en daarna een prachtige afdaling. Bovenop staan veel mensen van het uitzicht te genieten, naar het westen Frankrijk en het oosten Italie. Het is manouvreren over het kleine weggetje waar maar op bepaalde plekken twee wagens elkaar kunnen passeren. De afdaling Italie in duurt wel 'n uur. Buitenaards mooi, zo prachtig.
Onderin het dal merk ik ook direct dat ik in een ander land ben. Andere verkeersborden, type huizen, wegen (slechter) en niet te vergeten ander verkeersgedrag. Waar ik vroeger nooit een hoge pet op had van de Franse automobilist, is me dat dit keer reuze meegevallen. Hoffelijk en elkaar ruimte gunnend. Ze houden zich aan de snelheid, net zoals ik (doorgaans). In Italie is dat net iets anders ;-) Als toerist rijd je al snel in de weg. Soort aangeschoten wild. Ook als je gewoon vlot mee doet.
Iedereen heeft haast en een doorgetrokken streep is geen belemmering om in te halen. Alles moet me zo snel mogelijk voorbij, incl. vrachtwagens, opa's en oma's, maakt allemaal niet uit.
ven acclimatiseren dus. De beschermengel (foto) op het dashboard, van lieve vriendin Mildred gekregen., komt goed van pas! Onderweg kijk ik uit naar een mogelijkheid om de Formule 1 nog ergens mee te pikken. Het lukt me niet om een geschikte plek te vinden. Helaas, dan kijk ik de samenvatting nog wel een keer. Rond half vier stop ik nog even bij een grote supermarkt. Hier verkopen ze zelfs televisies en hey kijk nou: de F1! Haha, heb daar best lang staan kijken. 
Chagrijnende winkelende Italianen om dat LeClerc met zijn Ferrari al was uitgevallen, maar ik stond daar mooi even te genieten van Max. Zal ik alvast een biertje openen, dacht ik nog ;-) Maar ik had ze nog niet afgerekend.
De rit verder over de binnenwegen is niet erg boeiend. Het lijkt erop dat Italie een beetje zijn glans kwijt is. Veel leegstand en troep langs de weg. Nu zijn wij in Nederland wel behoorlijk verwend natuurlijk, maar vond Frankrijk er toch ook beter uitzien.
Als ik straks bij de bergen ben, ziet het er weer heel anders uit. Dat is zeker. Ik vind ergens een agriturismo (soort kamperen bij de boer) waar ik de camper stal, ben wel beetje moe van een hele dag rijden. Gelukkig hebben ze hier 'n zwembad om bij te komen! (foto) Eerste buitje regen sinds mijn vertrek. Ik bel nog even met Anne en ga er op tijd in.
Morgen verder richting het Garda meer!