18/19-5 'Verplichte' rust

Woensdag morgen maak ik de camper weer gereed en rond half negen verlaat ik de camping, en Millau. Het weer is nog steeds prachtig en ik heb wel weer zin om te rijden.
e 80KM slingerweggetjes dragen zeker bij aan rij-plezier. 
De eerste pentjes hangen al weer in de lucht bij Millau. Leuke plek, geen spijt van. Tolwegen vermijden staat weer aan en ik kom langs plaatsen, waar ik nooit ben geweest. Kadeng Kadeng :-)
Onderweg zie ik de temperatuur even de 33 graden aantikken.
De overgang van Cote 'd Azur naar Hautes Alpes is een prachtig gebied. Zo rijd ik ook eindeloos lang door druivenvelden. In het verleden al eens spijt gehad dat ik nooit gestopt ben om wat wijn te kopen. Doe ik dit keer wel! Drie flessen rosé die het eind van de maand niet gaan halen :-)
Onderweg naar Moustiers in regio Verdon, komen na een paar uur rijden de Alpen in zicht. Daar krijg je als piloot echt een kriebel in je buik van ;-) Het laatste stuk naar de camping is een smal en steil weggetje van een KM of 10. Het bleek al met al toch in een uur of vijf te rijden. 
Het is 'n 1-ster natuur camping, waarschijnlijk omdat er qua faciliteiten alleen sanitair is. Ligt bovenop berg Mt. Denier. Er is niet alleen niemand bij de receptie, en ik zie maar 'n enkele andere gast.
Op het bord bij de receptie staat: welkom gasten,  zoek maar een plaatsje uit en we zien je binnenkort wel een keer.
Ik vind een plekje op een deel waar bomen staan, met wat schaduw. Op dit veld van de camping ben ik overigens ook de enige gast. Heerlijk zo'n natuurcamping, het staat helemaal vol met madeliefjes, boter en paardenbloemen. Echt zo'n plek waar je geen last hebt van grasmaaiers!
Na het stationeren wandel ik naar een paragliding school om te kijken of ik wat info kan inwinnen. Ben niet van plan om nu ook nog te gaan vliegen, maar wil me wel even aanmelden. Het waait overigens veel te hard. De school ziet er uit als een verlaten ranch in Texas. Ook hier is niemand. Niet vreemd met deze wind.
Terug bij de camper eet ik wat (curry), en geniet van de rust en stilte. Alleen maar vogels. heerlijk. 's Avonds kijk ik nog een filmpje en we zien morgen wel weer verder!

Donderdag morgen zie ik iemand bij de receptie. Omdat zij geen Engels spreekt en ik geen Frans, zijn we snel uitgepraat. €9 betaal ik per nacht, voordeligste camping tot nu toe. Ik boek nog een extra nacht in de hoop dat de wind gaat liggen.
Overigens is het echt geen straf om hier te zijn! Ik kijk mijn ogen uit op deze plek waar de tijd heeft stilgestaan. Ze hebben hun best gedaan om het een beetje leuk aan te kleden (25 jaar geleden) Terug bij de camper heeft de wind me uitgelegd dat het een rust-dag wordt. Misschien ook wel even goed. Ik merk toch dat ik moeite heb om te ontspannen. Blijf maar dingen doen en aanrommelen.
Af en toe even zitten en genieten van de stilte. Waarom kan ik niet even in een staat van alleen 'zijn' komen? Iets wat ik niet gewend ben. Geen mobiel internet of wifi op deze plek dus daar kan ik ook niet in 'vluchten' Dus geen whatsapp, nieuws, weer voorspelling, bloggen, niets van dat. Verplichte rust, alsof het zo moet zijn.
Ik geef me er aan over en blijf de hele dag bij de camper. Genieten van de vogel geluiden, bijen, vlinders. Af en toe een kleine hagedis die 'n boom inklimt. De geur van de natuur. Heerlijk!